Alanya: een impressie

Omdat foto's vaak meer zeggen dan duizend woorden heb ik besloten mijn verslag van vier vrij nutteloze maar erg vermakelijke dagen in Alanya in een fotoverslag te vatten.

Slecht weer en verblijven in een all-inclusive resort levert niet de meest diepzinnige activiteiten op.

Het feit dat het hele resort was afgeladen met Russische Igor's, Olga's en Duitse Heinrich's en Heidi's die ook niet wisten wat ze met hun tijd en gratis versnaperingen moesten doen, zorgde soms voor genante taferelen van uitgebluste 50ers. Gewapend met een hopeloze mid-life crisis en een te grote hoeveelheid Rakı achter de kiezen, deden deze figuren er alles aan om alle vooroordelen die er over Russissche en Duitse resortbezoekers zijn te bevestigen.

Godzijdank werd het zaterdag gelukkig nog mooi weer en konden we nog twee dagen doen waar we voor gekomen waren. Genieten van de zon en een duik nemen in de Middellandse Zee, voordat het hier ook herfst wordt.

Op de slotdag van het Alanya avontuur nog even tot mijn stomme verbazing het SSRA Societeitsbestuur 2005/2006 tegen het lijf lopen. Frederieke heeft me weer even op de hoogte kunnen brengen van het wel en wee bij mijn dispuutje Ikkes en dus kon ik op zondag om zes uur 's avonds weer voldaan in de bus stappen die mij in een vermoeiende dertien uur rijden naar Istanbul zou brengen.