Bezoek

Tijd om weer eens mijn weblog te updaten, want dat is sinds mijn vakantie ergens in oktober niet meer gebeurd.
Ik zit nu al weer dik twee maanden in Turkije en ik kan me nog amper voorstellen hoe het is om in Amsterdam, danwel Havelte te zitten. Een half uur voor college je bed uit rollen, douchen en naar FASS (Faculty of Arts & Social Sciences) lopen in plaats van eerst nog een half uur met de fiets Amsterdam te doorkruisen. Een kamer van 2.5 bij 5 delen met die andere Tim en dus de godganse dag slechte grappen maken, Daniel Lohues luisteren en iedere avond de deur plat laten lopen door Hollanders, Turken en een dikke Amerikaan die altijd wel iets te vragen, willen of vertellen hebben. En dat terwijl ik op mijn kleine kamertje in Amsterdam toch altijd in betrekkelijke anonimiteit doorbreng en mijn vermaak het meest van de tijd elders zoek.

Omdat het leven op de campus zoals ik zojuist geschetst heb niet het meest boeiende is, vertrekken we in het weekend dan ook zoveel mogelijk naar Istanbul om daar e e n of meerdere dagen te feesten en wat meer van de stad te zien.
Afgelopen week was het dan ook weer eens tijd voor Hollandse bezoekers en dus heb ik de laatste dagen nog weer meer gezien van Istanbul. Vorige week donderdag kwamen mijn ouders en broertje aan in Istanbul en ik ben dan ook gelijk die avond na college vertrokken om ze op te zoeken in hun hotelletje tegenover de Aya Sofia en de Blauwe Moskee. De plek van het hotel was fantastisch afgezien van het feit dat we om uurtje of zes 's ochtends gewekt werden door de Arabische teksten die schallend vanuit de Moskee het ochtendgebed aankondigden. Gelukkig waren Pa, Ma en broeder vooral naar Istanbul gekomen om veel van de stad te zien, dus het vroege wakker worden was geen probleem.
Naast het feit dat we met zijn vieren weer veel dingen hebben gezien die ook ik nog niet had gezien in Istanbul, was er ook een dag, waarop ik mijn ouders kon laten zien in welk een luxe omgeving ik mijn studiepunten dit half jaar probeer te pakken. Hoewel onder de indruk, konden ook zij zich niet aan de indruk onttrekken dat er op de campus toch op een gegeven moment zo weinig te beleven is ''dat je vanzelf begint met studeren''. Dat laatste wil er, mede door het eerdergenoemde feit dat onze kamer regelmatig open huis is, nog wel eens bij inschieten, maar verder kan ik me wel in hun observatie vinden. Afgelopen donderdag scheiden de wegen van de familie zich weer toen, na nog een avondje gezellig met zijn vieren in de stad te zijn geweest, ik weer moest afreizen naar campus. Pap, Mam, Ruben. Ik vond het superleuk dat jullie er waren en ik hoop dat jullie het minstens net zo leuk hebben gevonden. Foto's van het bezoek zullen uit Drenthe moeten komen, omdat ik zelf te lui was om mijn camera tevoorschijn te halen.

Het eerste bezoek zat nog amper in het vliegtuig toen de volgende bezoekers zich al aandienden. Omdat Kristiaan, Tim en ik de campus weer even wilde ontvluchten, hadden we met zijn drie-en besloten om voor een weekend een hostel in het centrum van Istanbul te nemen, zodat we niet gebonden waren aan, dan wel te duur, dan wel te vroeg vertrekkend openbaar vervoer terug naar de campus.
Het feit dat Nienke en Johan ook het hele weekend in de stad zouden zijn, was voor mij ook een reden om in de stad te zijn. Vrijdagavond heb ik samen met Tim, Nienke en Johan opgehaald bij hun hotel. We zijn die avond naar een grote club in Istanbul geweest waar Hollands glorie, Marco V(erkuilen) de Turken aan het dansen zou moeten krijgen. Na het nodige gezeur bij de ingang van de club (Een Turkse uitsmijter die bij het binnengaan met 'deine Ausweis bitte!' aan komt zetten, voelt in Istanbul toch een beetje 'unheimisch'), konden we uiteindelijk toch onder het genot van bier uit kartonnen McDonalds style beker genieten van de beats van Marco V, die begeleid werden door schaarsgeklede danseressen en een kerel die zo weggelopen leek te zijn van de Amsterdamse Gayparade.
Of het de kartonnen bekers waren weet ik niet, maar feit was wel dat ik de volgende dag met een erg hardnekkige kater wakker werd. Rondlopen door de stad en het uitgaan die avond waren dan ook bij vlagen een zware beproeving en dus ben ik op zaterdagavond maar wat eerder mijn rust gaan pakken. Johan en Nienke hebben zich gelukkig nog prima vermaakt met het uitdelen van stoelen aan verbijsterde Turken en het fotograferen van verliefde stelletjes. Zondag was het alweer tijd om afscheid te nemen, omdat er op maandag gewoon weer gestudeerd diende te worden op de campus. Omdat de bus pas om elf uur vertrok hadden we nog even de tijd, voor een drankje en een waterpijp, werd de dubieuze Duitse woordenschat nog wat uitgebreid en deed het meisje dat in het cafe werkte hopeloze pogingen om te begrijpen wat 'klaverjassen' betekend.
Even na elven vertrok onze bus richting Sabancı alwaar we ons leventje van films kijken, voetballen en mid-terms leren weer in alle rust konden oppakken.

Iyı akşamlar ve tatlı uykular....

EDIT: Ohja, ook in Turkije zijn we de verkiezingen niet vergeten. De Hollandse stemmers waren verdeeld. De schade bij D66 viel mee (aldus TimJ), GroenLinks heeft het af laten weten(aldus ondergetekende), maar gelukkig krijgen we in ieder geval een stuk linkser kabinet (aldus vrijwel iedereen). En Civan kon er niet bij dat Wilders zoveel zetels had gekregen want die man praat gewoon poep.