Afscheid van Turkije...

Hier is dan waarschijnlijk mijn laatste post vanuit Turkije. Vandaag geef ik mijn laptop weer terug aan Sabanci en zal ik nog een weekje doorbrengen in het oosten van Turkije.
Nog een week voor mij dus in Turkije, het land van kettingrokers, roekeloze weggebruikers, Nationale trots, slechte voetbalclubs en alle mooie ervaringen die ik heb opgedaan de afgelopen maanden. Ondertussen slinkt de groep met exchange-studenten langzaam door het vertrek van mensen die danwel verplichtingen hebben in het thuisland, danwel hun thuisland niet kunnen missen. De gang waar ik een halfjaar geleefd heb is dan ook een stuk rustiger geworden nu Herbie niet iedere dag meer langskomt lopen, met de vraag of we hem willen vermaken, en Civans Turkse volksmuziek begeleidt met zijn eigen stem, niet meer door de gang schalt.

Op Basic Turkish na zijn alle tentamens nu gemaakt en ik probeer dan ook zo min mogelijk mijn tijd door te brengen op de campus. Afgelopen dagen ben ik dan ook met Kristiaan, Thomas en Tim een paar dagen naar Kartalkaya geweest om te wintersporten. Met het snowboard debacle van Praloup 2005 nog in het achterhoofd, stapte ik op maandag met licht knikkende knieen op mijn snowboard. Het feit dat Tim echter voor het eerst sinds zijn 10e op ski's zou komen te staan, gaf mij goede moed dat ik een niet al te slecht figuur zou gaan slaan.
Het moeizame uitstappen bij de stoeltjesliften daargelaten, bleek mijn derde avontuur op de snowboard eigenlijk een best succesvolle. Hoewel andere Tim in het begin nog een beetje als een kamikazepiloot naar beneden ging en hier en daar een crash maakte, kan ook zijn rentree op de piste als succesvol beschouwd worden. Al met al waren het een paar heerlijke dagen en is een wintersportvakantie is Turkije, ondanks dat het gebied nogal klein is, best aan te raden.

Tussen deze trip en het maken van het laatste tentamen aan Sabanci, had Edwin alias Red-E last-minute nog even besloten om Istanbul en ons nog voor een paar dagen te bezoeken. Goed moment dus voor andere Tim om eindelijk eens de Aya Sofia te bezoeken en voor Edwin om zich in en rond de Grote Bazaar uit te leven in het kopen van loze souvenirs/hebbedingetjes met als hoogtepunt 'De Knijpkat'.
Verder bestonden de paar dagen met Edwin voornamelijk uit het bezoeken van cafe's in de avond en de vele loze en minder loze gesprekken in diezelfde cafe's. Zaterdag was het weer tijd om Edwin, een dikke 10 kilo zwaarder (we hebben Edwins baggageruimte gebruikt om alvast wat zware spullen mee te geven), op de bus te zetten naar het vliegveld. Daarna was het tijd voor ons om onze ski-kleding bij elkaar te kopen en 's avonds nog even te genieten van Turkse rapper Ceza in de Babylon.

En nu zit ik dus nog een twee dagen op de campus. handtekeningen scoren voor mijn vertrek van de Universiteit, tentamen Basic Turkish maken en het langzaam maar zeker leeg halen van de kamer waar het inmiddels zo'n zooi is dat ik niet weet waar ik moet beginnen met opruimen.

Ik hoop dat iedereen deze weblog met plezier heeft gelezen en ik zie en spreek jullie allemaal vanaf volgende week vrijdag weer in ons op dit moment 'koude' kikkerlandje!